http://sunilbambal.blogspot.in/

Thursday, August 6, 2015

On the Spot (२०/०३/२०१५)लेख-०९


          कला क्षेत्रात On the Spot या शब्दास खूप महत्व आहे. निसर्ग चित्र करणारी चित्रकार मंडळी असो वा नवशिखे विद्यार्थी या प्रत्येकाला या शब्दाचे महत्व माहित असते. आता सध्या याचे चांगलाच पिक आल आहे.        
मी १९९९ ला foundation ला प्रवेश घेतला अन माझा या क्षेत्रातील प्रवास सुरु झाला, मी ए टी डी च्या शेवटी-शेवटी निसर्ग चित्र करायला लागलो, आम्हाला submission ला ओउट डोअर स्टडी ला काही landscape लागत असत. त्या वेळी मी ,,,मिलिंद मुळीक यांच्या काही निसर्ग चित्राचे कॉपी केल होत.त्या वेळी वाटायचं आपण ही निसर्ग चित्र स्पोट वर जाऊन करायला पाहिजे. आणि येथून खर तर निसर्ग चित्राला सुरवात झाली. मग मी काही निसर्ग चित्रे औरंगाबाद मध्ये केली ,, तोरवणे सरांनी मला अभिनव ला जाण्याचा सल्ला दिला. ते त्या वेळी म्हंटले बांबल तू पुण्यात G.D.Art कर आणि माझ्या घरून परवानगी मिळत नव्हती , तोरवणे सरांनी भावाला समजून सांगितले आणि माझा अभिनव चा मार्ग मोकळा झाला. पण अभिनव ला प्रवेश मिळेल कि नाही याची खात्री नव्हती. मी पुण्याला गेलो तेथे माझा मावस भाऊ गजानन काळे शुक्रवार पेठेत राहायचा ,मी त्याच्याकडेच सुरवातीला गेलो. बाकी पुण्यात कुणाची ओळख नव्हतीच. तेथे गेल्यावर राहुल गोळे, सचिन मुळे,शीतल बर्गे आणि गाडेकर सर भेटले ते माझ बारीक काम बघून commercial कर म्हणत होते. पण मला Drawing & Painting करायचं होत.
मी दुसऱ्या दिवशी कॉलेज ला गेलो ग्रंथालयात तेथे दिलीप कदम सर ना भेटलो. त्यांनी माझे कागदपत्र बघितले आणि सांगितले कि तुला प्रवेश मिळून जाईल मांडके सरांना भेट ते तुम्हाला असतील वर्गशिक्षक,,मी अर्ज भरला त्यानंतर काही दिवसाने लिस्ट लागली पण त्यात माझ नाव नव्हत . मी दोन्ही लिस्ट बघितल्या,,,,,,,दोन्ही लिस्ट मधी १९ नाव सारखी होती. बर्याच मुलांनी दोन्ही कडे अर्ज भरला होता आणि आणि करायचं एक च होत. मग मी waiting list बघितली त्यात माझ नाव ६ होत ,,,मी खुश झालो कारण माझा अभिनव ला प्रवेश होणार होता.

आणि मी काहीच दिवसात अभिनव चा विद्यार्थी झालो.
मी पुण्यात आलो,बरेच मुल water colour मध्ये निसर्गचित्र करायची सोमनाथ ने तर आमचा पाण्यातील वर्ग ही रंगवला होता. पण मला निसर्ग चित्राची आवड निर्माण झाली ती संजय खोचरे आणि संजय टिक्कल मुले. यांची चित्र बघितली कि अस वाटायचं आपण ही काम कराव. तसा मी आळसी होतो वर्गाव्यतिरिक्त काम करत नव्हतो. पण मी सुरवात केली. आमचे सिनिअर on the spot स्पर्धे ला जायचे.दोन वर्ष झाली होती पुण्यात,,,,, advance चे वर्ष सुरु झाल आणि मी हि on the spot स्पर्धे ला जायला लागलो.
आता सध्या on the spot स्पर्धेचे पिक फार जोमात आहे . अनेक ठिकाणी या स्पर्धा सुरु झाल्यात आणि बक्षिसाच्या रक्कम ही वाढल्या आहेत.मला सर्वात जास्त या स्पर्धा आवडायच्या कारण येथे one day असायची. एका दिवसात चित्र काढून जम करायचं आणि त्याच दिवसी बक्षीस वितरण. काय मज्जा यायची. आपल्या कॉलेज च्या कुणाला ही बक्षीस मिळाल कि खूप आनंद व्हायचा. महाराष्ट्रातील वेगवेगळ्या ठिकाणाहून आलेली मुले यायचे , मुंबई ,सांगली ,कोल्हापूर, पुणे नाशिक या ठिकाणचे प्रामुख्याने असायचे प्रत्येकच काम वेगळ , निसर्ग चित्र करण्याच कसब वेगळ , गजानन ठाकूरवार, गणेश हिरे,सचिन कोंडाळकर,चासकर,स्नेहल पागे,संदेश खुले,निलेश भारती, सचिन केदारी अशी बरीच निसर्गावर प्रेम करणारी मंडळी आमच्यावेळी स्पर्धेसाठी हजार असायची आणि या सर्वातून एक बक्षीस मला ही मिळवायचं असायचं.

oil, water,acrylic च जोरात युद्ध सुरु असायचं. मात्र माझ्याकडे माझ अस्त्र असायचं ते म्हणजे कागद फाडायच.

बर्याच वेळा माझ्याकडे पैसे नसायचे ,,,,,पण जेव्हा माझा कोलाज मध्ये आत्मविश्वास वाढला तेव्हा मी हि ऑन दि स्पॉट स्पर्धेला जाताना ,,आमच्या मेस च्या मामी कडून पैसे न्यायचो आणि आल्यावर मामी चे मामी ला परत द्यायचो. मला नेहमी नाही पण काही वेळा मामी हे पैसे लकी ठरायचे. 
मी बहुतेक on the spot स्पर्धे ला जायचो ,,,,spot वर पोचलो कि सुरवातीला spot निवडून water colour मध्ये key -skech करायचो ,,,,,,एकदा का चित्रातील प्रकाश आणि छाया मिळाली की बाकीच्या वेळात कागद फाडून त्यातून सुंदर चित्रकृती बनवायचो आणि एक तरी बक्षीस मिळवायचो, 
मी on the spot ला आलो म्हणजे एक बक्षीस गेल म्हणून समजायचे, काही वेळा मिळत हि नव्हत. पण बहुतेक वेळा बक्षीस यायचाच. मी त्यावेळी नाशिक कला निकेतन चे तीन वेळा बक्षीस मिळविले. एक वेळा स्पेशल , एक वेळ २ रे बक्षीस ,आणि शेवटी उत्तेजनार्थ. ही स्पर्धा खूप महत्वपूर्ण असायची कारण येथे १ले ,२रे , ३रे असे तीन आणि उत्तेजनार्थ तीन असे एव्हडेच बक्षिसे असायची. मी कलापुष्प,साई चित्रकला,मिरज,सांगली,वसई,इचलकरंजी येथे on the spot, चे prize मिळविले.
खरच मला या स्पर्धा आणि ते दिवस खूप आठवतात , या स्पर्धेतून मला खूप मित्र मिळालीत. त्या सर्व मित्रांना माझा सलाम.
सुनिल बांबल

No comments: