मी दगडाचे देव बनताना पहिले आहे. २४/०५/२०१५

मी बाहेर गावी शिकायला होतो ते जवळपास ८ वर्ष . या आठ वर्षात बर्याच वेळां घरी येणेजाणे होत असे. मग बस चा कंटाळवाणा प्रवास सुरु होत असे पुणे ते चिखली,,,पण काय करणार तो प्रवास कंटाळवाणा असला तरी फायद्याचा होता.

एस टी बसची विद्यार्थी सवलत मिळायची ,, त्या सवलतीचा मी पुरेपूर वापर करायचो.

मग प्रवास सुरु झाला रस्त्याच्या कडेला एक दगडाचे चौथरे बांधलेेलेे दिसले ,,ते नवीनच होत . त्यावर एक दगड मांडून त्याला शेंदूर फासला होता. आणि त्या ठिकाणी नारळ फोडलेली दिसत होती. त्या दगडी देवासमोर फुल आणि अगरबत्ती हि दरवळत होत्या. बस मधून असे अनेक गोष्टी आपणास दिसतात पण आपण त्यावर तेव्हड्या पुरतेच लक्ष्य देतो,,,अन नंतर पुढील प्रवासात तीच गोष्ट तुम्हाला नव्याने दिसली तर आपण मनाशीच म्हणतो अरे यार मी हे पूर्वी पहिल्या सारखा वाटते.
मी जेव्हा परत गावाकडे जात असताना लक्ष्यात ठेऊन त्या ठिकाणाची वाट पाहत होते तर तेथे आता त्या देवाला तीनपत्र्याचे छपर मिळाले होते. बघता-बघता तो देव प्रसन्ना व्हायला लागला,,,आणि नंतर जागृत ही झाला असेल. त्याला चांदीचे डोळे बसविले कि नाही ते काही बस मधून दिसत नव्हते आता,, शेड मुळे .
हे मंदिर मी आजही जाता येता बघतो. आता त्या देवाचा त्रास रस्ता रुंदीकरणाच्या वेळी होत आहे. असो

अजून एक देव अन तो ही माझ्या घराच्या दरवाज्यातून दिसतो ,,,,एका टेकडीवर
हा देव अन पत्र्याचे शेड रात्रीत उभे राहिले. दोन जमिनीच्या कोपर्यावर… आता हा देव का या ठिकाणी स्थापला ते सांगायची गरजच नाही,,,आता हळूहळू तो हि जागृत होईल .

माणूस स्वार्था साठी देवाचा जास्तीत जास्त वापर करतो,,,नाही का.
दगडा ला देव पण आणण्यात आपल्या मनातील श्रद्धा च कारणीभूत आहे. मग या श्रद्धे पाई दानधर्म सुरु होतो. आणि त्या दानाचे मालक होतात त्या मंदिराचे ,,,देवाचे विश्वस्त.
खरच तुम्ही त्याच्या पेटीत टाकलेल्या पैश्याची त्या देवाला गरज आहे का ?
श्रद्धा आणि देव याचं खूप घट्ट नात आहे,,,आणि याचाच फायदा देवस्थानांना होतोय.
मी देवाला दान द्यायचे टाळतो,,,पण कधी कधी आई आणि बायको पुढे नतमस्तक व्होऊन दान करावे लागते. कारण त्यांच्यावर माझी जास्त श्रद्धा आहे.

पण मी हि श्रद्धे पोटी या दगडाला देव मानतोच.

माझी आई ज्या महाबीज च्या महामंडळात काम करत असे तेथे म्हसोबा आहे,,,अन म्हणतात तो ही जागृत. त्या विषयी नंतर सांगतो .