या दोन j j मध्ये खूप काही दडलेले आहे. बरीच महान लोक या दोन j नि घडविली . कला क्षेत्रात हे नाव माहित नसेल असे क्वचित कुणी सापडेल. खर तर अनेकांना या दोन j मध्ये शिकायला आवडते. जस कलाकाराला जहांगीर मध्ये प्रदर्शन भरवावे अस वाटत, तसच कलेच्या विद्यार्थ्या ला J J मध्ये शिकव अस वाटत. असच मलाही वाटायचं, मी अभिनव ला असताना bombay art , art socitye च्या एन्ट्री घेऊन मुंबई ला जायचो. मुंबई ला गेलो कि या कॉलेज ला हमखास भेट दिली जायची. त्यामुळे त्या कॉलेज आणि तेथील वातावरणाची जणू मनाला ओढ लागली होती.
अभिनव कॉलेज ला मी डिप्लोमा च्या शेवटच्या वर्षाला होतो,,,portrait आणि painting दोन्ही ही पेपर मी माझ्या दृष्टीने चांगल्या पद्धतीने सोडवले होते, मी जे डिप्लोमा ला असताना painting करायचो ते कुठल्याही आमच्या सरांना खास पटत नसे तरीही मी मला जे आवडते ते करत होतो. परीक्षेत हि मी तेच केल. तसेच portrait ला हि मी water colour माध्यम निवडले होते , परीक्षेत ७५% डार्क चित्र होत माझ, ढवळे सर मला त्यावेळी म्हंटले चित्र खूप डार्क झाल,,,न आवडल्याचे भाव त्यांच्या चेहऱ्यावर दिसत होते.पण मला राहुल गोळे म्हंटले सुनिल तुझ चित्र बढीया झाल पूर्ण हॉल मधून.मला थोड बर वाटलं.परीक्षा झाल्यानंतर मी गावी निघून गेलो. त्यावेळी माझ्या कडे फोन नव्हता. सोमा चा नाहीतर संजुभाऊ चा मोबाइल नं वापरायचो आम्ही. मी गावी गेल्यावर संपर्कच तुटला.कुणाकडेच नं नसल्याने पंचाईत झाली होती. माझे तीन छोटी चित्र विकली होती, मांडके सरांना फोन आला होता त्यांनी सोमा, नमिता बऱ्याच जणांना विचारले पण काही उपयोग झाला नाही. मी एक दिवस कॉईन बॉक्स हून नमिताला फोन केला त्यावेळी तिने ते सांगितले होत, मग मी तिला जवळच्या मित्राचा नं दिला होता.
त्या वर्षी सलग तीन दिवस रेकॉर्ड ब्रेक पाऊस झाला होता. २००६ साल होत ते , त्या पावसाने आमच्या घराची दगड-मातीची भिंत पावसाच्या पाण्याने ओली होऊन जमीनदोस्त झाली होती. मी ,भाऊ ,आई,,,,ते दगड माती बाजूला करत असतानाच मित्र फोन घेऊन घरी आला होता. तो म्हणाला पुण्याहून फोन आहे,नमिता चा फोन होता , ती सांगत होती सुनील तुला ४२१ माक्स आहे, हे एकूण मी जाम खुश झालो होतो ,,,,मी तिया परत परत दोन वेळा विचारले नमिता खरच ४२१ आहे ना ,,,ती म्हणाली अरे ४२१ आहे आणि तू महाराष्ट्रातून ५ वा मेरीट आहे. मी ते एकूण एव्हडा खुश झालो मी आई ला म्हंटल आई जर मला ४२१मार्क्स असतील तर मी आता पर्यंत शाळेत हि कधी एव्हडे मार्क्स नाही मिळविलेत. ते ७०.१७% मार्क्स म्हणजे JJ ची एन्ट्री पक्की करणारी होती.
मी लगेच २ ऱ्या दिवसी पुणे गाठल, आमच्या वर्गातील बहुतेक जन अभिनवला dip.a.ed करणार होते, अभिनव ला ५००० रु फी होती. मी ठरवला करायचे dip.a.ed तर JJ ला नाहीतर करायचच नाही. दुसऱ्या दिवशी lc , मार्क लिस्ट घेऊन jj ला अर्ज केला. ,,,,,,,,मुलाखत झाली ,,,,,लिस्ट लागली ,,,, त्या लिस्ट मध्ये माझ पहिलाच नाव होत.
अभिनव कॉलेज ला मी डिप्लोमा च्या शेवटच्या वर्षाला होतो,,,portrait आणि painting दोन्ही ही पेपर मी माझ्या दृष्टीने चांगल्या पद्धतीने सोडवले होते, मी जे डिप्लोमा ला असताना painting करायचो ते कुठल्याही आमच्या सरांना खास पटत नसे तरीही मी मला जे आवडते ते करत होतो. परीक्षेत हि मी तेच केल. तसेच portrait ला हि मी water colour माध्यम निवडले होते , परीक्षेत ७५% डार्क चित्र होत माझ, ढवळे सर मला त्यावेळी म्हंटले चित्र खूप डार्क झाल,,,न आवडल्याचे भाव त्यांच्या चेहऱ्यावर दिसत होते.पण मला राहुल गोळे म्हंटले सुनिल तुझ चित्र बढीया झाल पूर्ण हॉल मधून.मला थोड बर वाटलं.परीक्षा झाल्यानंतर मी गावी निघून गेलो. त्यावेळी माझ्या कडे फोन नव्हता. सोमा चा नाहीतर संजुभाऊ चा मोबाइल नं वापरायचो आम्ही. मी गावी गेल्यावर संपर्कच तुटला.कुणाकडेच नं नसल्याने पंचाईत झाली होती. माझे तीन छोटी चित्र विकली होती, मांडके सरांना फोन आला होता त्यांनी सोमा, नमिता बऱ्याच जणांना विचारले पण काही उपयोग झाला नाही. मी एक दिवस कॉईन बॉक्स हून नमिताला फोन केला त्यावेळी तिने ते सांगितले होत, मग मी तिला जवळच्या मित्राचा नं दिला होता.
त्या वर्षी सलग तीन दिवस रेकॉर्ड ब्रेक पाऊस झाला होता. २००६ साल होत ते , त्या पावसाने आमच्या घराची दगड-मातीची भिंत पावसाच्या पाण्याने ओली होऊन जमीनदोस्त झाली होती. मी ,भाऊ ,आई,,,,ते दगड माती बाजूला करत असतानाच मित्र फोन घेऊन घरी आला होता. तो म्हणाला पुण्याहून फोन आहे,नमिता चा फोन होता , ती सांगत होती सुनील तुला ४२१ माक्स आहे, हे एकूण मी जाम खुश झालो होतो ,,,,मी तिया परत परत दोन वेळा विचारले नमिता खरच ४२१ आहे ना ,,,ती म्हणाली अरे ४२१ आहे आणि तू महाराष्ट्रातून ५ वा मेरीट आहे. मी ते एकूण एव्हडा खुश झालो मी आई ला म्हंटल आई जर मला ४२१मार्क्स असतील तर मी आता पर्यंत शाळेत हि कधी एव्हडे मार्क्स नाही मिळविलेत. ते ७०.१७% मार्क्स म्हणजे JJ ची एन्ट्री पक्की करणारी होती.
मी लगेच २ ऱ्या दिवसी पुणे गाठल, आमच्या वर्गातील बहुतेक जन अभिनवला dip.a.ed करणार होते, अभिनव ला ५००० रु फी होती. मी ठरवला करायचे dip.a.ed तर JJ ला नाहीतर करायचच नाही. दुसऱ्या दिवशी lc , मार्क लिस्ट घेऊन jj ला अर्ज केला. ,,,,,,,,मुलाखत झाली ,,,,,लिस्ट लागली ,,,, त्या लिस्ट मध्ये माझ पहिलाच नाव होत.
माझा प्रवेश पक्का झाला होता,आणि मी त्या दिवशी Sir J J School of Art चा विद्यार्थी झालो होतो. मी स्वत: ला नशीबवान समजतो , मी यशवंत आणि अभिनव सारख्या कॉलेज ला शिकून jj ला गेलो होतो…तिथ पर्यत जाण्याची शिडी या कॉलेज ने मला करून दिली होती.
JJ मध्ये JJ भोगले ते पुढील लेखात.
अजून खूप बाकी आहे ,,,, पुढील लेख ,,,,,,,,,,,,, वादळापूर्वी ची शांतता
jj चे वातावरण, चौधरी सर , atd विभाग आणि jj , हे समजल्यावर वादळ येणार आहे, आणि त्या वादळात सगळेच कसे होरपळून निघाले,,,ते आपल्या ला माहित आहेच ,,,,पण इतरानाही माहित होऊ दे .
jj चे वातावरण, चौधरी सर , atd विभाग आणि jj , हे समजल्यावर वादळ येणार आहे, आणि त्या वादळात सगळेच कसे होरपळून निघाले,,,ते आपल्या ला माहित आहेच ,,,,पण इतरानाही माहित होऊ दे .
पण माझ मात्र JJ ला जायचं स्वप्न पूर्ण झाल होत.
सुनिल बांबल
No comments:
Post a Comment